کاهش غلظت آلاینده آمونیاک موجود در پساب با استفاده از جاذب زئولیت و روش فتوکاتالیستی

آمونیاک از آلاینده های خطرناک صنایع پتروشیمی و نفت بوده و مشکلات بسیاری برای محیط زیست به وجود می آورد. این ماده برای انسان، حیوانات و آبزیان حتی در مقادیر کم نیز بسیار خطرناک و مضر می باشد. در این پژوهش، برای کاهش مقادیر آلاینده آمونیاک از درون پساب از سه روش جاذب زئولیتی، نانو فتوکاتالیست اکسید روی و اشعه مایکروویو استفاده شده است. روش جاذب زئولیت برای کاهش آمونیاک، با توجه به قیمت زئولیت روشی اقتصادی و صنعتی می باشد. همچنین استفاده از نانو فتوکاتالیست اکسید روی با توجه به کاربرد اشعه مرئی برای انجام واکنش های فتوکاتالیستی توسط اکسید روی، و با توجه به محصولات بی ضرر تولیدشده روشی نوین و جالب می باشد که از نظر محیط زیستی بسیار ارزشمند به شمار می رود. عملیات جذب و احیاء برای زئولیت کلینوپتیلولیت انجام گرفت و اثر پارامترهای میزان جاذب، اندازه جاذب، غلظت اولیه آمونیوم در محلول و دور همزن بر روی میزان و سرعت جذب بررسی شد. همچنین احیاء زئولیت اشباع شده در چندین مرحله انجام شده و روند تغییرات ظرفیت این جاذب پس از احیاء برای جذب آمونیوم بررسی شد. در ادامه نمودارهای آیزوترم جذب برای این نوع از زئولیت به دست آمد. در روش تابش مایکروویو برای حذف آمونیاک موجود در محلول نیز پارامترهای مختلف اثرگذار بر فرآیند بررسی و نتیجه آن ها در میزان کاهش این آلاینده مشخص گردید. در آخر میزان کاهش آلاینده آمونیاک با استفاده از روش فتوکاتالیستی و به وسیله نانو اکسید روی اندازه گیری شده است و اثر پارامترهای میزان نانو فتوکاتالیست، زمان و غلظت اولیه آمونیاک در محلول بر میزان کاهش این آلاینده محاسبه گردید.